Gençlerin Diliyle

GENÇLİK ÜZERİNE DÜŞÜNCELER (1)

Erdoğan YILMAZ



I
Ben gencim,

Sosyal değişimlerden, çevremde olup bitenlerden, siz yetişkinlerin söylediklerinden ve yaptıklarından etkilenirim.

Bu etki bazen sandığınızdan çok daha büyük olur. Çünkü kendimi tanıma, anlama; ruhsal-bedensel-zihinsel olgunlaşma uğraş ve çabalarım beni yorar ve söyleyip yaptıklarınıza tepkide ölçüyü kaçırabilirim.

Sizin değerleriniz, kurallarınız, istekleriniz ve tutumunuz zaman zaman beni zorlar, bu nedenle bazen her şey kapkaranlık olur; kendimi çok sıkışmış, çaresiz ve yalnız hissederim.

Hatta göremem, duyamam, yapamam ve kilitlenebilirim… Göremem elim ayağım takılır, “sakar” sanırsınız; duyamam bana söylenen her söz boşuna gibidir; yapamam içimden gelmez, “beceriksiz” olduğumu düşünürsünüz… Bunların karşısında paniğe kapılmanız, bağırıp çağırmanız ya da bol bol nasihat, hatta talimat vermeniz fayda etmez. Bu yola başvurmanız aramızdaki ilişkiyi daha da bozar, beni sizden uzaklaştırabilir ve özgüven duygumu zayıflatır.

Birçok şeyi kabul etmek, içselleştirmek ve beklentilerinize yanıt vermek çoğu zaman olanaksızlaşır. Bu gerçeğin aramızda bir çatışma, inatlaşmaya ve güç mücadelesine dönmemesi için sizin beni baskı altına alma suçlama yerine sabır ve anlayış göstermeniz, “gırtlağın dokuz boğum olduğu” gerçeğini benden çok sizin hatırlamanız gerekir. Unutmayın yetişkin olan ben değilim sizsiniz…

En iyi çözümün ve en çok gereksinim duyduğum tutumun beni yargılayıp suçlamadan anlamaya hazır ve istekli oluşunuza, göz göze bir iletişim içinde dinlemenize çok gereksinim duyduğumu biliyor musunuz?

II  
Ben gencim,

Kendi kimlik ve kişiliğimi sağlıklı ve dengeli biçimde geliştirebilmem için kişilik ve kimliği sağlıklı ve dengeli örnek ve modellere gereksinim duyarım.

Bu örnekler, ailemden, okulumdan, yakın çevremden ve arkadaşlarımdan olduğu gibi toplumdan ve medyadaki çeşitli tip ve önderlerden oluşur. Onlar (olumlu ya da olumsuz olduğuna bakmadan) benim ilgi ve yeteneklerime, arkadaş gruplarımın eğilimlerine, toplumda yarattıkları etkiye ve ses getirme gücüne göre her alandan olabilir.

Benim sağlıklı kimlik ve kişilik gelişimim için sizin bana güven veren, güven duyan, güçlü ve ilgimi çeken, değerli ve sahici bir örnek oluşturmanız, benimle sağlıklı, saygılı ve anlamak için dinlemeye hazır ve istekli bir iletişim içinde bulunmanızın benim için çok önemlidir.

Siz böyle bir örnek olamazsanız yerinizi belki de olumsuz bir örnek ve modelin alacağını biliyor musunuz?

 

III   

Ben gencim,

Büyük bir değişimden geçiyorum. Bu değişim, bedensel, ruhsal ve zihinsel boyutlarda, yani her alanda, hızla ve hep birden sürüyor. Bedenimde benim bile anlamakta zorluk çektiğim başkalaşımlara tanık oluyorum. Elimi kolumu koyacak yer bulmakta sıkıntı çekiyorum. Zihnim zaman zaman karışıyor, bir o daldan bir bu dala atlıyorum. Bir konuya odaklanmakta güçlük çekiyorum. Bazen ruhum kararıyor, umutsuzluk ve karamsarlık sarmalına giriyorum. Bazen de çok neşeli, atılgan ve mutlu olabiliyorum. Ruhumdaki bu dalgalanmalar beni yoruyor… Kısacası istikrar ve bir yol arıyorum. Bazen hepsi birbirine karışıyor…

Bir günümün diğerine benzememesi, bazen çok hareketli, bazen suskun, bazen hırçın bazen sakin oluşum bu değişimin bir sonucu. Yani işim zor… Yani sizin rehberliğinize ve desteğinize gereksinim duyuyorum. Çoğu kez bu duygu ve düşüncelerimi de anlatmıyor, ya da anlatmakta zorluk çekiyorum. Keşke ben bir şey söylemeden siz her şeyi anlayabilseydiniz!..

Bu hızlı ve çok yönlü değişim nedeniyle beni bazen kendinizin çok yakınında bazen de sizden çok uzaklarda geziyor olarak bulabilirsiniz… Şaşırmanız, uyarılarınız, önerileriniz, konuşmalarınız, özellikle kızmanız, bağırıp çağırmanız, tehditleriniz bir işe de yaramayabilir. Bu nedenle benimle konuşurken bu yolları seçmeyiniz, beni anlayışla sabırla dinlemeye hazır olduğunuzu, bu halimle kabul ettiğinizi, bir sıkıntı hissettiğimde yanımda olduğunuzu hissedeyim yeter!...

Geçmişte kendinizin de bu değişimlerden geçtiğini, ne kadar çok sıkıntı çektiğinizi ve aynı gereksinimleri duyduğunuzu bilmiyor musunuz?

 

Biz herşeyi gençliğe bırakacağız…
Geleceğin ümidi, ışıklı çiçekleri onlardır. Bütün ümidim gençliktedir.

M. K. ATATÜRK (1919)